MENUSTRONA GŁÓWNAKANCELARIA PARAFIALNAOGŁOSZENIA PARAFIALNEINTENCJE MSZALNESŁOWO NA NIEDZIELĘNABOŻEŃSTWADUSZPASTERZEDOM PARAFIALNYCMENTARZEOBELISK NA RYNKUHISTORIA PARAFIIPATRONI PARAFIIGALERIALINKIPRZYG. DO BIERZMOWANIAGRUPY PARAFIALNERODZINNE ŚW. NIEDZIELIMINISTRANCIBIELANKIDOMOWY KOŚCIÓŁCHÓR PARAFIALNYSCHOLAGALILEA


PRZYGOTOWANIE DO BIERZMOWANIA

Przygotowanie do przyjęcia sakramentu bierzmowania rozpoczyna młodzież parafialna
pod koniec drugiej klasy gimnazjum. Okres przygotowania powinien trwać przynajmniej rok.
W tym czasie młodzież uczęszcza na cykliczne spotkania które odbywają się w małych grupach
formacyjnych, w czasie których realizowany jest ustalony program mający pogłębić wiarę
oraz wiadomości kandydata. Ważną formą przygotowania jest także udział kandydatów
w praktykach religijnych (Msza Św., nabożeństwa, modlitwy, spowiedź)
i różnych formach duszpasterstwa (np. rekolekcje, katechezy)
mających na celu ich głębsze poznanie oraz zaznajomienie ich z życiem Kościoła.

SAKRAMENT BIERZMOWANIA

Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do "sakramentów wtajemniczenia
chrześcijańskiego", którego jedność powinna być zachowywana. Należy zatem wyjaśniać wiernym,
że przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski.
Istotnie, "przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem,
otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są,
jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej".

Bardzo wcześnie do gestu wkładania rąk dodawano namaszczenie wonną oliwą (krzyżmem),
aby lepiej wyrazić dar Ducha Świętego. To namaszczenie wyjaśnia imię "chrześcijanin",
które znaczy "namaszczony" i bierze początek od imienia samego Chrystusa,
"którego Bóg namaścił Duchem Świętym" (Dz 10, 38). Na Zachodzie nazwa bierzmowanie (confirmatio)
sugeruje, że ten sakrament utwierdza chrzest i równocześnie umacnia łaskę chrzcielną.

Znaki i obrzędy bierzmowania

Całe bogactwo znaczeniowe namaszczenia oliwą można odnaleźć w życiu sakramentalnym.
Namaszczenie katechumenów olejem przed chrztem oznacza oczyszczenie i umocnienie.
Namaszczenie chorych wyraża uzdrowienie i pociechę; namaszczenie krzyżmem świętym po chrzcie,
podczas bierzmowania i udzielania sakramentu święceń jest znakiem konsekracji.
Bierzmowanie sprawia, że chrześcijanie, to znaczy ci, którzy zostali namaszczeni, uczestniczą głębiej
w posłaniu Jezusa Chrystusa i w pełni Ducha Świętego, którą On posiada,
aby całe ich życie wydawało "miłą Bogu wonność Chrystusa".

Przez namaszczenie bierzmowany otrzymuje "znamię", pieczęć Ducha Świętego.
Pieczęć jest symbolem osoby, znakiem jej autorytetu, znakiem posiadania przedmiotu
- niegdyś w taki sposób naznaczano żołnierzy pieczęcią ich wodza, a także niewolników pieczęcią ich pana.
Pieczęć potwierdza autentyczność aktu prawnego lub dokumentu, ewentualnie zapewnia jego tajność.

Sam Chrystus mówi o sobie, że Ojciec naznaczył Go swoją pieczęcią.
Także chrześcijanin jest naznaczony pieczęcią: "Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie
i który nas namaścił, jest Bóg. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych"
(2 Kor 1, 21-22). Pieczęć Ducha Świętego jest znakiem całkowitej przynależności do Chrystusa
i trwałego oddania się na Jego służbę, a także znakiem obietnicy opieki
Bożej podczas wielkiej próby eschatologicznej.

W obrządku rzymskim biskup wyciąga ręce nad bierzmowanymi.
Jest to gest, który od czasów apostolskich jest znakiem daru Ducha. Biskup modli się o Jego wylanie:
Boże wszechmogący, Ojcze naszego Pana, Jezusa Chrystusa, który odrodziłeś te sługi swoje przez wodę
i Ducha Świętego i uwolniłeś ich od grzechu, ześlij na nich Ducha Świętego Pocieszyciela,
daj im ducha mądrości i rozumu, ducha rady i męstwa, ducha umiejętności i pobożności,
napełnij ich duchem bojaźni Twojej. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Następuje istotny obrzęd sakramentu. W obrzędzie łacińskim "sakramentu bierzmowania udziela się
przez namaszczenie krzyżmem na czole, którego dokonuje się wraz z nałożeniem ręki i przez słowa:
 (Accipe signaculum doni Spiritus Sancti - "Przyjmij znamię daru Ducha Świętego").

Skutki bierzmowania

Jak wynika z samej celebracji, skutkiem sakramentu bierzmowania jest specjalne wylanie
Ducha Świętego, jakie niegdyś stało się udziałem Apostołów w dniu Pięćdziesiątnicy.

Bierzmowanie przynosi zatem wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej:

- zakorzenia nas głębiej w Bożym synostwie, tak że możemy mówić "Abba, Ojcze!" (Rz 8,15);
- ściślej jednoczy nas z Chrystusem;
- pomnaża w nas dary Ducha Świętego;
- udoskonala naszą więź z Kościołem;
- udziela nam, jako prawdziwym świadkom Chrystusa, specjalnej mocy Ducha Świętego
   do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia
   Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża.

Przypomnij sobie, że otrzymałeś duchowy znak, "ducha mądrości i rozumu, ducha rady i męstwa,
ducha poznania i pobożności, ducha świętej bojaźni", i zachowuj to, co otrzymałeś.
Naznaczył cię Bóg Ojciec, umocnił cię Chrystus Pan i "dał zadatek" Ducha.

Sakramentu bierzmowania, podobnie jak chrztu, którego jest dopełnieniem, udziela się tylko jeden raz.
Wyciska on w duszy niezatarte duchowe znamię, "charakter", który jest znakiem,
że Jezus Chrystus naznaczył chrześcijanina pieczęcią swego Ducha,
przyoblekając go mocą z wysoka, aby był Jego świadkiem.

Katechizm Kościoła Katolickiego




© 2009-2022 "firestarmedia"
stronę najlepiej oglądać w rozdzielczości 1024 x 768 w trybie true color