Przygotowanie do przyjęcia sakramentu bierzmowania rozpoczyna młodzież
parafialna pod koniec drugiej klasy gimnazjum. Okres przygotowania powinien
trwać przynajmniej rok. W tym czasie młodzież uczęszcza na cykliczne
spotkania które odbywają się w małych grupach formacyjnych, w czasie których
realizowany jest ustalony program mający pogłębić wiarę oraz wiadomości
kandydata. Ważną formą przygotowania jest także udział kandydatów w
praktykach religijnych (Msza Św., nabożeństwa, modlitwy, spowiedź) i różnych
formach duszpasterstwa (np. rekolekcje, katechezy) mających na celu ich
głębsze poznanie oraz zaznajomienie ich z życiem Kościoła.
SAKRAMENT BIERZMOWANIA
Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy
do "sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego", którego jedność powinna
być zachowywana. Należy zatem wyjaśniać wiernym, że przyjęcie tego sakramentu
jest konieczne jako dopełnienie łaski. Istotnie, "przez sakrament
bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują
szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są,
jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz
do bronienia jej".
Bardzo wcześnie do gestu
wkładania rąk dodawano namaszczenie wonną oliwą
(krzyżmem), aby lepiej wyrazić dar Ducha Świętego. To
namaszczenie wyjaśnia imię "chrześcijanin", które znaczy "namaszczony" i bierze początek od
imienia samego Chrystusa, "którego Bóg namaścił Duchem Świętym" (Dz 10,
38). Na Zachodzie nazwa bierzmowanie (confirmatio) sugeruje, że ten sakrament utwierdza chrzest i
równocześnie umacnia łaskę chrzcielną.
Znaki i obrzędy
bierzmowania
Całe bogactwo znaczeniowe
namaszczenia oliwą można odnaleźć w życiu
sakramentalnym. Namaszczenie katechumenów olejem przed chrztem
oznacza oczyszczenie i umocnienie. Namaszczenie chorych wyraża uzdrowienie i
pociechę; namaszczenie krzyżmem świętym po
chrzcie, podczas bierzmowania i udzielania sakramentu
święceń jest znakiem konsekracji. Bierzmowanie sprawia, że chrześcijanie, to
znaczy ci, którzy zostali namaszczeni,
uczestniczą głębiej w posłaniu Jezusa Chrystusa i w pełni Ducha
Świętego, którą On posiada, aby całe ich życie wydawało "miłą Bogu wonność
Chrystusa".
Przez namaszczenie
bierzmowany otrzymuje "znamię", pieczęć Ducha
Świętego. Pieczęć jest symbolem osoby, znakiem jej
autorytetu, znakiem posiadania przedmiotu - niegdyś w taki sposób naznaczano żołnierzy
pieczęcią ich wodza, a także niewolników
pieczęcią ich pana. Pieczęć potwierdza autentyczność aktu prawnego
lub dokumentu, ewentualnie zapewnia jego
tajność.
Sam Chrystus mówi o sobie,
że Ojciec naznaczył Go swoją pieczęcią. Także chrześcijanin jest naznaczony pieczęcią:
"Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w
Chrystusie i który nas namaścił, jest Bóg. On też wycisnął
na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w
sercach naszych" (2 Kor 1, 21-22). Pieczęć Ducha Świętego jest
znakiem całkowitej przynależności do Chrystusa i trwałego oddania się na Jego służbę, a także
znakiem obietnicy opieki Bożej podczas wielkiej próby eschatologicznej.
W obrządku rzymskim biskup
wyciąga ręce nad bierzmowanymi. Jest to gest, który od czasów apostolskich jest
znakiem daru Ducha. Biskup modli się o Jego
wylanie: Boże wszechmogący, Ojcze naszego Pana, Jezusa
Chrystusa, który odrodziłeś te sługi swoje przez
wodę i Ducha Świętego i uwolniłeś ich od grzechu,
ześlij na nich Ducha Świętego Pocieszyciela, daj im ducha mądrości i rozumu, ducha rady i
męstwa, ducha umiejętności i pobożności, napełnij ich duchem bojaźni Twojej. Przez
Chrystusa, Pana naszego.
Następuje istotny obrzęd
sakramentu. W obrzędzie łacińskim "sakramentu
bierzmowania udziela się przez namaszczenie krzyżmem na czole, którego
dokonuje się wraz z nałożeniem ręki i przez
słowa: (Accipe signaculum doni Spiritus Sancti - "Przyjmij znamię daru Ducha
Świętego").
Skutki bierzmowania
Jak wynika z samej
celebracji, skutkiem sakramentu bierzmowania
jest specjalne wylanie Ducha Świętego, jakie niegdyś stało się udziałem
Apostołów w dniu Pięćdziesiątnicy.
Bierzmowanie przynosi zatem
wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej:
- zakorzenia nas głębiej w
Bożym synostwie, tak że możemy mówić "Abba,
Ojcze!" (Rz 8,15); - ściślej jednoczy nas z Chrystusem; - pomnaża w nas dary Ducha Świętego; - udoskonala naszą więź z Kościołem; - udziela nam, jako prawdziwym świadkom
Chrystusa, specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania
imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża.
Przypomnij sobie, że
otrzymałeś duchowy znak, "ducha mądrości i
rozumu, ducha rady i męstwa, ducha poznania i pobożności, ducha świętej
bojaźni", i zachowuj to, co otrzymałeś. Naznaczył cię Bóg Ojciec, umocnił cię Chrystus
Pan i "dał zadatek" Ducha.
Sakramentu bierzmowania,
podobnie jak chrztu, którego jest dopełnieniem,
udziela się tylko jeden raz. Wyciska on w duszy niezatarte duchowe znamię,
"charakter", który jest znakiem, że Jezus Chrystus naznaczył chrześcijanina
pieczęcią swego Ducha, przyoblekając go mocą z wysoka, aby był Jego
świadkiem.
Katechizm Kościoła
Katolickiego
|