Podobnie jak w latach poprzednich, tak i w bieżącym roku, wraz z z końcem października i zakończeniem sezonu jeździeckiego
w Klaudynie przy ul. Lutosławskiego 47 zorganizowano imprezę jeździecką "HUBERTUS".
Tym razem wszystkich sympatyków koni, organizatorów i jeźdźców przywitała słoneczna aura,
która znacznie różniła się od tej sprzed roku.
Przypomnijmy, że w ostatni weekend października 2012 roku padał siarczysty śnieg ... RELACJA TUTAJ

Imprezę otworzył Pan Andrzej Owczarek - organizator imprezy, czyli LKJ Klaudyn-Kampinos
oraz Pan Walerian Żyndul - Prezes Stowarzyszenia Klaudyn.

Po prezentacji (pokazie) jeźdźców i koni rozegrano wcześniej zaplanowaną konkurencję, czyli konkurs skoków przez przeszkody.
Po pokazie odbyła się gonitwa za "lisem", która podobnie jak wcześniejsza konkurencja cieszyła się dużym zainteresowaniem
licznie przybyłym mieszkańcom Klaudyna i innym sympatykom koni.
W tym roku "Lisem" była Pani Ewelina Gawinkowska, która w ubiegłym roku triumfowała, czyli pierwsza złapała rudą kitę.

Po zakończonych zawodach odbyło się spotkanie wszystkich uczestników przy ognisku i muzyce.
Impreza jak zawsze okazała się wyśmienitą okazją do sąsiedzkich rozmów.

Hubert, to patron myśliwych, leśników i jeźdźców. Jego wspomnienie przypada na 3 -go listopada.
(za Wikipedią) Hubert urodził się w 655 roku w Gaskonii, był potomkiem królewskiego rodu Merowingów.
Zamiłowanie do polowania odziedziczył po swoim ojcu. Towarzyszył mu często na łowach.
Ponoć w wieku 14 lat uratował mu życie podczas polowania na niedźwiedzia wPirenejach.
Pełnoletni Hubert udał się na dwór króla Frankonii, gdzie poślubił córkę Pepina z Heristal.
Miał z nią syna Floriberta, późniejszego następcę na biskupstwie Liège.

Młody Hubert najwięcej czasu spędzał w lasach, gdzie nieustannie polował; łowiectwo było jego pasją.
Niektóre źródła wskazują, że prowadził swobodne, wręcz hulaszcze życie. Tak było do roku 695, kiedy polując w Górach Ardeńskich,
nie bacząc na nic, w sam Wielki Piątek napotkał białego jelenia z promieniejącym krzyżem w wieńcu.
Miał wtedy usłyszeć głos Stwórcy ostrzegający go przed jego niepohamowaną pasją i nakazujący mu udanie się
do Lamberta - biskupa Maastricht - Tongres. Przejęty objawieniem, tak też uczynił. Udał się na służbę bożą do biskupa Lamberta.
Rozpoczął studia teologiczne i działalność misjonarską w Ardenach i Brabancji.
Po śmierci biskupa Lamberta (zm. ok. 700), z rąk papieża Sergiusza otrzymał sakrę biskupią.

Jako biskup, nieustannie przemierzał pogańskie jeszcze wioski i miasta.
Odniósł wiele sukcesów w zjednywaniu ludzi dla wiary w Chrystusa. Około roku 717 przeniósł stolicę biskupstwa do Leodium (Liège).
Przed śmiercią miał wygłosić wzruszającą mowę, w której - schorowany już i słaby - prosił swoje owieczki,
aby żyjąc po chrześcijańsku pozwoliły swojemu pasterzowi zasnąć w pokoju. Zmarł 30 maja 727 roku, w swojej rezydencji w Teruneren.
Został pochowany w kościele św. Piotra w Liege. Za doczesne zasługi w krzewieniu chrześcijaństwa wkrótce został ogłoszony świętym.

info: Michał Starnowski