Dzisiejszym dniem, tj. 29 marca 2018 roku rozpoczęliśmy najważniejsze trzy dni okresu liturgicznego w Kościele.
Trzy dni z Chrystusem ukrzyżowanym, pogrzebanym i zmartwychwstałym.
Są one przeżywane jako jedno wydarzenie zbawcze, jako jedna tajemnica paschalna.
Jest ona przecież fundamentem życia Kościoła i każdego chrześcijanina, każdej chrześcijańskiej rodziny.
Tajemnica ta zaprasza każdego z nas do osobistego przeżywania wydarzeń zbawczych,
a tym samym do przejścia ze śmierci do nowego życia.

Dzisiaj rano w katedrach na całym świecie kapłani ze swoimi biskupami koncelebrowali uroczystą Mszę Świętą,
w czasie której poświęcone zostały oleje używane podczas chrztu, namaszczenia chorych i kapłaństwa.
Oprócz tego na koniec celebracji ponowili swoje przyrzeczenia kapłańskie.
Ogarnijmy zatem naszych kapłanów swoją gorącą modlitwą i życzliwością, szczególnie teraz, w dniu ich święta.
Dziękujmy Jezusowi, że ich powołał i prośmy o łaskę wytrwania i świętości w ich posłudze.
Prośmy także o nowe powołania do służby przy ołtarzu Pańskim z naszej wspólnoty Parafialnej.

Dziś w Wielki Czwartek, w pozostałych świątyniach sprawuje się tylko jedną Mszę św. zwaną Wieczerzą Pańską.
Gromadzimy się zatem wokół Chrystusa Pana, tak jak uczniowie na czwartkowej Ostatniej Wieczerzy.
Uczestniczymy w tych samych wydarzeniach co oni, ponieważ ten sam Jezus-Kapłan zaprasza nas do wspólnego stołu.
Weźmie On chleb i wino, i przemieni je w swoje Ciało i w swoją Krew, jako pokarm dla nas i pokarm z miłości do nas.
Tego wszystkiego dokonuje On pomimo dzisiejszej nocy zdrady i niewierności, mimo bliskiej męki i śmierci krzyżowej,
która ma nastąpić. Jezus jednak pozostaje z nami codziennie w osobie każdego Kapłana i Eucharystii,
którą dziś przyjmiemy pod dwiema postaciami.

Jeden zatem z kapłanów sprawuje Mszę św. w intencji Kół Żywego Różańca; drugi zaś będzie prosił o liczne
i święte powołania kapłańskie, także z naszej Parafii, oraz by zmarli już kapłani otrzymali dar życia wiecznego w niebie.
Polecajmy nasze intencje również za wstawiennictwem św. Jana Pawła II, papieża, którego rocznicę narodzin
dla nieba obchodzimy właśnie dzisiaj. Dziękujmy za dar Świętego Papieża dla Kościoła, Polski i całego świata.

Usłyszymy za chwilę opis Paschy żydowskiej.
Szczegółowe przepisy, które należało zachować przygotowując się do zbliżających świąt.
Centralnym jej punktem było spożywanie baranka.
Dla nas, składana ofiara, jest zapowiedzią samego Chrystusa - Baranka Bożego, który gładzi grzechy świata.
Sam Jezus pragnie byśmy spożywali Jego Ciało i Krew w dzisiejszej Eucharystii.

Usłyszymy za chwilę najstarszy opis ustanowienia przez Jezusa Eucharystii.
Dla nas Eucharystia jest Nową Paschą, w której jedyną i prawdziwą Ofiarą jest sam Chrystus.
On jest prawdziwym i wiecznym Kapłanem; On jest Ołtarzem;
On jest Żywą Ofiarą, za nasze grzechy, ku naszemu zbawieniu.

W dzisiejszej Ewangelii Chrystus spożywa z Apostołami Nową Paschę, czyli Eucharystię.
Ona właśnie ogarnia każdy dzień naszego życia, aż do skończenia świata.
Ewangelista ukazuję Nową Paschę przez uniżenie się Jezusa i bycie sługą dla swoich uczniów,
kiedy umywa każdemu z nich nogi. Daje przez to nowe przykazanie miłości, które znacznie wykracza poza społeczne przepisy.

Jezus przed swoją męką, kiedy powraca do swojego Ojca, pozostawił nam nowe przykazanie wzajemnej miłości.
Powiedział: "To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak ja was umiłowałem".
Zostawił nam wymowny przykład: umywając nogi swoim uczniom, kazał nam kierować się w życiu tą samą zasadą miłości.
Za chwilę kapłan przepasze się prześcieradłem, podejdzie do dwunastu mężczyzn
i uczyni dokładnie to samo co Chrystus swoim Apostołom. W duchu wdzięczności Jezusowi za Jego miłość do każdego z nas,
módlmy się w tym czasie, by każdy był zdolny uczynić to samo wobec swoich najbliższych jako sługa, a nie pan.

Jezus będzie karmił nas swoim Ciałem i Krwią, ale pragnie najpierw naszego daru.
Dlatego do ołtarza niesiemy chleb i wino. Ale składamy na nim również nasze duchowe dary naszych serc:
radość i smutek, dobre pragnienia i obawy, wdzięczność i wiarę, wątpliwości i nadzieję, słowem: całe nasze życie, tu i teraz.

Chrystus karmi nas Swoim Ciałem i Krwią. Dziś przyjmiemy Komunię Świętą pod dwiema postaciami.
Podchodzimy zatem procesyjnie w rzędach do kapłanów, zarówno w nawach bocznych jak i w głównej,
przyklękając na jedno kolano przed przyjęciem Jezusa.

Na znak pojmania Jezusa przez żołnierzy i przetrzymywania Go w więzieniu do piątku rano,
przeniesiemy za chwilę Najświętszy Sakrament do ciemnicy.
Możemy uzyskać odpust zupełny za udział w śpiewie "Przed tak wielkim Sakramentem".

Bądźmy hojni wobec Jezusa, by poświęcić Mu swój czas
i towarzyszyć w czasie tego uwięzienia, by Zbawiciel nie był sam.
Adoracja dziś trwała do godz. 22.00. Wielki Piątek rozpoczniemy jutrznią o godz. 7.30
i adoracją trwającą do Liturgii Wielkiego Piątku o godz. 17.00.
Jutro też ostatnia możliwość spowiedzi w świątyni od godz. 8.00 do 13.00.

fot. Michał Starnowski