64. USYTUOWANIE I ZWYMIAROWANIE

DODATKOWYCH OBIEKTÓW MASZTU DZIESIĄTEGO

W niniejszej części postaram się  uzupełnić i uszczegółowić opis, dotyczący ostatniego krańcowego masztu dziesiątego,
podany w części 51.1. "O Komputerowym Modelu Zespołu Nadajnika Babickiego." [1].
Skłoniły  mnie do tego rozważania opisane w części 63. "Próba uzyskania informacji o masztach skrajnych z historycznych zdjęć". [2]
Uzyskałem w niej, nowe informacje o elementach stowarzyszonych z masztem dziesiątym oraz  wykorzystując system ACAD
oszacować ich usytuowanie i rozmiary. Zaznaczam, że są to tylko oszacowania, gdyż zdjęcia jakimi dysponowałem wykonano
pod bardzo niekorzystnym kątem w stosunku do linii anteny, co powodowało skrócenie rozmiarów obiektów.
Jednak część z nich mogłem uszczegółowić i opisać stosunkowo dokładnie na podstawie zdjęć jakie wykonałem
podczas penetracji otoczenia tego masztu. Są to szkice i zdjęcia również historyczne, ale współczesne:
od Fot. 1 (Szkic usytuowania elementów związanych z antenowym skrajnym masztem)
do Fot. 8 (Zdjęcie wnęki widzianej od strony Mościsk w części prostokątnej podstawy cewki dziesiątej, wykonane latem 2007 roku)
oraz od Rys. 1 (Szkic usytuowania elementów związanych z antenowym skrajnym masztem dziesiątym)
do rys. 4. (Usytuowania i  niektóre wymiary obiektów znajdujących się  na krańcu masztu dziesiątego).

Dodatkowymi elementami stowarzyszonymi ze skrajnym  masztem dziesiątym, które nie były uwzględnione w części 51.1.
"O Komputerowym Modelu Zespołu Nadajnika Babickiego" [1] są: maszty wsporników cewki dziesiątej i słupy, prawdopodobnie drewniane.
Zastosowałem w tym opracowaniu kolorowe oznaczenia dla poszczególnych obiektów masztu dziesiątego,
co ułatwi powiązania obrazów obiektów z ich opisem i rozmiarami.

W pierwszej kolejności przedstawię usytuowanie dodatkowych obiektów w postaci masztów wsporników cewki,
zaznaczone na rzucie z góry kolorem zielonym, rys. 1. Są to podstawy tych masztów.
Widoczne są one na tle pozostałych elementów masztu 10: podstawy cewki - kolor żółty, odciągów cewki – kolor fioletowy,
odciągów przewodów anteny oraz dwóch przykładowych przewodów zasilających – kolor niebieski, omawiane już wcześniej.

Ich rozmiary i położenie w takim samym rzucie z góry, przedstawione są na rys. 2.
W stosunku do okrągłej krawędzi podstawy cewki usytuowane są w odległości ok. 4.6 m. Natomiast ich rozstaw
w kierunku prostopadłym do linii anteny ma rozmiar ok.  13 m. Są to odległości  jakie zmierzyłem 
tzw. krokami skalowanymi w 30.01.2008, a więc nie wielką dokładnością.

Rys. 1 Usytuowanie elementów dodatkowych w postaci wsporników cewki
na tle pozostałych elementów skrajnego masztu dziesiątego.

Rys. 2 Usytuowanie i rozstaw w rzucie z góry podstaw wsporników cewki dziesiątej
na tle pozostałych elementów skrajnego masztu dziesiątego.

Dla pokazania usytuowania wsporników cewki dziesiątej i ich wysokości sporządziłem
rzut ukośny wsporników i odciągów podstawy cewki dziesiątej, rys. 3.

Rys. 3 Widok w innym rzucie podstaw wsporników cewki i samych wsporników - kolor zielony,
na tle odciągów cewki dziesiątej - kolor fioletowy i podstawy cewki - kolor żółty.

Natomiast liczbowe dane:  usytuowanie i rozmiary wsporników  w tym samym rzucie, pokazane zostały na rys. 4.

Rys. 4 Widok, w tym samym rzucie co na rys. 3, usytuowania i rozmiarów wsporników cewki.

Rozstaw wsporników, jak wspomniałem to wcześniej, określiłem tzw. krokami skalowanymi w 30.01.2008,
jednak potwierdzony został oszacowaniami, podobnie jak ich wysokość, w części 63 ze zdjęcia historycznego, pokazanego na fot. 13 [2].

Fot. 13 z części 63. Widok oszacowanych rozmiarów wsporników cewki dziesiątej:
rozstawu i wysokości oraz trzech słupów z poprzeczkami ze zdjęcia historycznego [2].

W następnej kolejności wykorzystałem oszacowania, jakie wykonałem w części 63, dotyczące trzech słupów z poprzeczkami,
znajdujących się przed prostokątną częścią podstawy cewki dziesiątego skrajnego masztu.
Prawdopodobnie były to słupy drewniane, po których nie zostały żadne ślady.
Ich usytuowanie pokazane zostało, na tle już wcześnie opisanych elementów tego masztu, na rys. 5.

Rys. 5 Usytuowanie końcowych elementów stowarzyszonych ze skrajnym masztem dziesiątym.

Natomiast usytuowanie i rozmiary na tle podstawy cewki dziesiątej pokazane są na rys. 6.
Oczywiście, że wielkości te są bardzo przybliżone, gdyż zostały tylko oszacowane z historycznego zdjęcia rys. 4.

Rys. 6 Usytuowanie i rozmiary trzech słupów pokazane na tle podstawy skrajnego masztu dziesiątego.

Przeprowadzone analizy i otrzymane wyniki, bardzo przybliżone, mogą być wykorzystane nie tylko do wzbogacenia
modelu Zespołu Nadajnika Babickiego, o którym wspomniałem na wstępie, ale mogą być pomocne do wyjaśnienia
w jaki sposób energia z przewodów zasilających, doprowadzona została do cewki tego masztu.
Dwa historyczne zdjęcia jakimi dysponuję, tego nie wyjaśniają.
Dlatego byłbym wdzięczny za uzyskanie innych historycznych zdjęć otoczenia skrajnych masztów PTCR.

[1] http://www.nadajnik-babice.pl/ 51.1. O Komputerowym Modelu Zespołu Nadajnika Babickiego.

[2] http://www.nadajnik-babice.pl/ 63. Próba uzyskania informacji o masztach skrajnych z historycznych zdjęć.

Ireneusz Dobiech, marzec 2018 r. (opublikowano 27.04.2018.)

ZAPOZNAJ SIĘ TEŻ Z NOWĄ, DOŚWIADCZALNĄ STRONĄ PT.

ZNAJDZIESZ JĄ POD ADRESEM: http://dobiech-ireneusz.jimdo.com

CIĄG DALSZY NASTĄPI