Rys. 1
Perspektywiczny szkic anteny Nadajnika w Babicach.
W zespole
antenowym pierwszym, rys. 1, obejmującej maszty od pierwszego do
piątego, ślady podstaw cewek masztów od drugiego
do czwartego znajdują się za „swoimi” masztami, natomiast w zespole
antenowym drugim obejmującym maszty od szóstego do dziesiątego
ślady podstaw cewek masztów od siódmego do dziewiątego są przed „swoimi”
masztami. Ich wnęki w części prostopadłościennej
skierowane są zawsze w stronę „swoich” masztów. Wymienione podstawy
cewek nazywał będę podstawami cewek zwykłych.
Późniejsze moje penetracje i badania wykazały, że podstawy cewek
„współpracujące” z masztami krańcowymi oraz znajdujące się
w pobliżu Budynku Nadajnika, na rys. 1 zaznaczone jako elementy zespołów
nadawczych, różnią się od tych zwykłych,
albo budową, albo ustawieniem. Zostaną one opisane później.
Wydaje się, że będzie
celowe pokazanie na tle współczesnych map, gdzie znajdują się ślady
masztów obu zespołów antenowych.
Do dyspozycji miałem dwie mapy: Warszawa Atlas miasta oraz Atlas
aglomeracji Warszawa, w skali 1:20000.
Wykorzystałem w tym celu
najdogodniejszą wizualnie i powszechnie dostępną mapę Warszawa Atlas
miasta [1].
Po połączeniu dwóch
jej fragmentów, przedstawiających okolice: Rezerwatu Łosiowe Błota i
Kompostowni Mościska, otrzymałem tło,
na którym oznaczyłem w przybliżeniu położenie wszystkich dziesięciu
masztów anteny i usytuowanie budynku Nadajnika w Babicach.
Otrzymany obraz tych obiektów (oczywiście ślady fundamentów nóg masztów
pokazano w nie rzeczywistej skali)
na tle mapy przedstawia rys. 2
Rys. 2 Położenie
masztów i budynku nadawczego na tle współczesnej mapy.
Zgodnie z
zapowiedzią w pierwszej kolejności przedstawię kilka zdjęć podstaw cewek
zwykłych, znajdujących się na początku zespołu
antenowego pierwszego, rys. 1. Są to cewki od drugiego do czwartego.
Natomiast dodatkowe elementy znajdujące się w ich pobliżu
opiszę w następnym paragrafie.
Podstawa cewki masztu
pierwszego nie istnieje. Znajdowała się, jak po pewnym czasie
stwierdziłem, w miejscu, gdzie jest Osiedle GROTY.
Natomiast podstawa współpracująca z masztem drugim, jest poważnie
zniszczona. Jej widoki przedstawiają:
rys. 3 od strony ścieżki rekreacyjnej (zaznaczonej na rys. 2), rys. 4 i
rys. 5 w stronę tej ścieżki, uszkodzonej podstawy
z odłamaną jej ścianką rys. 6. Dokumentuje ten widok zbrojenie odłamanej
ścianki.
Rys. 3
Widok uszkodzonej podstawy cewki masztu drugiego od strony ścieżki
rekreacyjnej.
Rys. 4 Widok
uszkodzonej podstawy cewki masztu drugiego w stronę ścieżki
rekreacyjnej.
Rys. 5 Widok w stronę
ścieżki uszkodzonej podstawy cewki masztu drugiego i odłamanej od niej
ścianki.
Rys. 6 Zbrojenie
odłamanej płyty górnej, podstawy cewki masztu drugiego.
Jednak
mimo uszkodzenia, po dokładnym przeszukaniu znalazłem w jej szczątkach
wielce oryginalne elementy, których nie znalazłem
w żadnej innej, nawet nie zniszczonej podstawie. Z zamieszczonych zdjęć
można wnioskować, że podstawa cewki
jest obiektem betonowym utworzonym z dwu połączonych w jedną całość
elementów: prawie okrągłego walca i prostopadłościanu
z wnęką. Wspomniane elementy to fragmenty opancerzonego kabla
elektrycznego, rys. 7, wyłaniającego się z zagiętej żelaznej rury
o średnicy ok. 5 cm,
wychodzącej z dołu i lewej strony wnęki w prostopadłościanie. Jej
usytuowanie i widok pokazane będą na zdjęciach
podstaw cewkowych innych masztów. Wylot rury i pancerz kabla pokazuje
rys. 8, natomiast strukturę wewnętrzną rys. 9.
Pobieżna obserwacja tego znaleziska wskazuje, że mógł to być kabel
energetyczny.
Rys. 7 Całość
stalowej rury z opancerzonym kablem, szczątki podstawy cewki masztu
drugiego.
Rys. 8 Wylot stalowej
rury i widok stalowego pancerza kabla, szczątki podstawy cewki masztu
drugiego.
Rys. 9 Widok
stalowego pancerza kabla i części kabla, szczątki podstawy cewki masztu
drugiego.
Kolejny
ciekawy ślad w postaci trzech odciętych gwintowanych prętów z nakrętkami
oraz otwór po prawdopodobnie czwartym,
zauważyłem na górnej powierzchni cylindrycznej podstawy, rys. 10.
Średnica wewnętrzna nakrętki, a więc i pręta, wynosi ok.
8 mm,
zewnętrzna ok. 24 mm.
Pręty rozmieszczone są w kwadracie o boku ok.
10 cm.
Rys. 10 Ślad, w
postaci odciętych gwintowanych prętów z nakrętkami, na górnej
powierzchni cylindrycznej podstawy masztu drugiego.
Kolejna podstawa
cewki masztu trzeciego jest również uszkodzona, jednak w mniejszym
stopniu. Jej widoki z dwóch stron przedstawiają
rys. 11 i rys. 12 oraz z góry rys. 13. Na zdjęciu rys. 12 jest widoczna
wspomniana wcześniej zagięta stalowa rura.
Jednak bez kabla. Rys. 14 przedstawia wnękę i odłamany kawałek ze
ścianki bocznej podstawy cewki masztu trzeciego.
Rys. 11
Widok od strony ścieżki rekreacyjnej uszkodzonej podstawy cewki masztu
trzeciego.
Rys. 12 Widok w
stronę ścieżki rekreacyjnej uszkodzonej podstawy cewki masztu trzeciego.
Rys. 13 Widok wnętrza
otworu w części cylindrycznej betonowego obiektu masztu trzeciego.
Rys. 14 Wnęka i
odłamany kawałek ze ścianki bocznej podstawy cewki masztu trzeciego.
Ponieważ
pokazane zdjęcia przedstawiają częściowo zniszczone podstawy, dla
uzyskania pełnego ich opisu należy posłużyć się zdjęciami
podstawy cewki w lepszym stanie. W stosunkowo dobrym stanie odnalazłem
podstawę cewki masztu czwartego.
Jednak znajduje się ona w tak zarośniętym krzewami i drzewami terenie,
iż wykonanie zdjęcia przedstawiającego całą podstawę,
było utrudnione. Dlatego też zamieszczam w pierwszej kolejności jej
szkic, jaki wykonałem wówczas, gdy zdecydowałem się
na dokumentowanie śladów po antenie, mierząc podstawowe jej rozmiary, a
w drugiej, widok jej poszczególnych części.
Szkic roboczy jakim się posługiwałem dla opisu tego obiektu, pokazuje
rys. 15, a komputerowy uproszczony
jego obraz, rys. 16.
Rys. 15
Szkic roboczy obiektu nazwanego pierwotnie sztolnią i fundamentów
odciągów.
Rys. 16 Komputerowy
szkic betonowego obiektu, podstawy cewki strojeniowej.
Część
cylindryczna podstawy cewki, rys. 15 i rys. 16, zarówno jego
powierzchnia zewnętrzna jak i wewnętrzna, nie jest zbudowana
na okręgu, a na dziesięcioboku, o boku ok.
59 cm,
grubości ścianki ok. 35
cm i wysokości w danym wypadku nad gruntem ok.
95 cm.
Wewnątrz, w najszerszym miejscu, rys. 15, otwór ma rozmiar ok.
176 cm,
na zewnątrz ok. 248 cm.
W cylindrze są, po przeciwnej stronie,
dwa prostokątne otwory o szerokości ok.
77 cm. Część cylindryczna „wnika” w część o
kształcie prostopadłościanu, o długości ok. 162 cm,
szerokości ok.
200 cm i
takiej samej wysokości, jak część cylindryczna. Od strony przeciwnej do
cylindra, znajduje się
w części prostopadłościennej, wnęka o szerokości ok.
75 cm. We
wnęce tej, rys. 17, widać resztki instalacji w postaci żelaznej rury
o średnicy ok. 5 cm,
wychodzącej z lewej strony, podobnej do tej z rys. 7, i pośrodku dolnej
jej ścianki.
Zostaną one dokładniej pokazane i omówione później. Oś tego obiektu
skierowana jest wzdłuż linii anten, rys. 16,
wnęką w stronę „swojego” masztu.
Następne zdjęcia
przedstawiają obiekty masztu czwartego: rys. 17, na pierwszym planie
wnękę w części prostopadłościennej
i w drugim planie część cylindryczną. Widać na tym zdjęciu, nie tylko
wspominaną wystającą z bocznej ścianki wnęki rurę,
ale i inne znajdujące się w dolnej ściance wnęki żelazne rury i żelazne
elementy. Są one widoczne w zbliżeniu i innym rzucie na rys. 18.
Rys. 17
Na pierwszym planie widok wnętrza prostopadłościennej części podstawy
cewki,
wnęki z metalowymi elementami oraz na drugim planie jej część
cylindryczna masztu czwartego.
Rys. 18 Zbliżenie
wnęki z widocznymi elementami w postaci rur wystających z dolnej
ścianki, maszt czwarty.
Dokładniejszy obraz tych instalacji pokażę
na zdjęciach podobnych obiektów, jakie odnalazłem w pobliżu innych
masztów.
Szczególną strukturę budowy cylindrycznej części podstawy w postaci
dziesięcioboku ilustruje rys. 19.
Jak dalsze moje badania wykazały, nie było to przypadkowe. Tyle bowiem
prętów miał szkieletowy karkas cewek.
Rys. 19 Szczegóły cylindrycznej
dziesięciobocznej wewnętrznej i zewnętrznej budowy podstawy cewki
i skutek działania przyrody, maszt czwarty.
Stosunkowo nie dawno, bo kilka dni temu,
udało mi się odnaleźć, widoczny na górnej powierzchni części
cylindrycznej ślad
w postaci okręgu, rys. 20, i jego zbliżenia: rys. 21 i rys. 22, po
przypuszczalnych podstawkach takich prętów tworzących karkas cewki.
Zdjęcia te dotyczą masztu czwartego.
Rys. 20 Okrągły ślad na powierzchni
cylindrycznej podstawy cewki masztu czwartego.
Rys. 21 Zbliżenie
okrągłego śladu na powierzchni cylindrycznej podstawy cewki masztu
czwartego.
Rys. 22 Inne
zbliżenie okrągłego śladu na powierzchni cylindrycznej podstawy cewki
masztu czwartego.
Zastanawiałem się na początku moich
poszukiwań, do czego służyć mógł taki obiekt budowlany. Roboczo obiekty
te nazywałem
„sztolniami”. Obecnie z nazw tych zrezygnowałem. Jedynym sensownym
wytłumaczeniem, popartym późniejszą analizą pracy takiej anteny,
było przyjęcie, że jest to podstawa na której zamontowana była cewka,
wielokrotnie pokazywana na zdjęciach, podobna do cewek,
znajdujących się po obu stronach linii symetrii, na początku obu anten,
w pobliżu nadajnika. Będę jeszcze o nich pisał
w dalszej części mojego artykułu. Przemawiają za taką hipotezą
następujące względy.
Po pierwsze, rozmiary obu podstaw, dla cewek znajdujących się w pobliżu
generatora i przy maszcie są bardzo podobne.
Obie cewki służyć mogły do strojenia anteny do rezonansu, co zapewniać
mogło lepszą skuteczność anteny.
Że moje domniemania były słuszne, przekonały mnie późniejsze analizy
teoretyczne. Wspominałem o nich w tym cyklu tekstów wcześniej.
Analizując zamieszczane w różnych komunikatorach zdjęcia, na których
zaobserwowałem cewki przy nadajniku, jedną całą i drugiej fragment,
oszacować można, że wysokość takiej cewki jest zbliżona do wysokości
budynku nadajnika. Wydaje się, że nie będzie przesadą przyjęcie,
iż wysokość zarówno budynku i cewek, wynosi ok. 4 - 5 metrów. Obiekt taki (i ewentualne
wsporniki instalacyjne do połączeń cewki
z przewodem promieniującym) o wysokości ok. 4 -
5 metrów, zainstalowane na fundamencie o wysokości
ok.
1 metra,
musiały być zabezpieczone przed ewentualnym przewróceniem. I
rzeczywiście, jest to drugi argument przemawiający za celowością
przyjęcia,
że element taki jest podstawą dla cewki. Bowiem w otoczeniu fundamentów,
masztów, drugiego, trzeciego, czwartego
oraz znacznie później, siódmego, ósmego, dziewiątego i dziesiątego
znalazłem podobne obiekty.
Natomiast cztery betonowe bloki z hakami,
jakie zaznaczyłem na szkicu roboczym, rys. 15, do których mogły być
przymocowane
odciągi w postaci stalowych lin, stabilizujące położenie cewki,
względnie dolny koniec przewodu promieniującego,
odnalazłem przy większości masztów, przykładowo drugim, a
sfotografowałem przy maszcie czwartym.
Opiszę je dokładniej w następnym rozdziale.
Kończąc opis podstawy cewki masztu
czwartego podam, że oprócz stalowych rur i innych żelaznych elementów we
wnęce,
dostrzegłem w zewnętrznej górnej jej części, rys. 23, fragmenty
elementów metalowych (widoczne także na rys. 17 i rys. 18),
zaznaczone na tym rysunku strzałkami: z lewej strony zbliżony do
okrągłej żelaznej podstawki o średnicy ok.
30 cm.
pokazany na rys. 24,
z prawej ślad prawdopodobnie po podobnym elemencie, rys. 25, i w części
środkowej oznaczone elementy na rys. 26,
w postaci wystających gwintowanych prętów, których przeznaczenia nie
udało mi się wyjaśnić, zasugerować oraz owalny otwór rys. 26
obok śladów z prętami po środku w górnej ściance wnęki, oba te elementy
pokazane są w powiększeniu na rys. 27.
Jest prawdopodobne, że poprzez ten otwór wprowadzane były przewody od
cewki do wnętrza wnęki,
a pręty mogły służyć do ich mocowania i uszczelniania, ochrony przed
wilgocią wnętrza wnęki.
Rys. 23
Zaznaczone fragmenty elementów: metalowych - od lewej pierwszy, drugi i
czwarty, mogące służyć jako elementy mocujące,
i owalny otwór – jako trzeci element, znajdujące się w górnej ściance
wnęki, maszt czwarty.
Rys. 24 Widok
elementu metalowego znajdującego się z lewej strony górnej ścianki wnęki
masztu czwartego.
Rys. 25 Widok śladów,
po prawdopodobnie podobnym do pokazanego na rys. 24 elemencie metalowym,
znajdującym się z prawej strony górnej ścianki wnęki masztu czwartego.
Rys. 26 Widoki:
elementu metalowego i owalnego otworu obok niego, pośrodku ścianki
górnej wnęki masztu czwartego.
Rys. 27 Widoki w
zbliżeniu: elementu metalowego i owalnego otworu obok niego, pośrodku
ścianki górnej wnęki masztu czwartego.
Rys. 28 Podstawa
cewki czwartej widziana z boku.
Na zakończenie zamieszczam zdjęcie, rys.
28, podstawy cewki czwartej, które z powodu bujnej roślinności
nie mogłem wcześniej wykonać. Wykonałem je bardzo niedawno, bo drugiego
kwietnia b.r., gdy roślinność nie była jeszcze aktywna,
dlatego przedstawiają stosunkowo wyraźnie pokazywane elementy.
Na tym zakończę opis podstaw cewek
zwykłych, masztów drugiego, trzeciego i czwartego,
aby nie rozbudowywać nadmiernie objętości tego rozdziału. Jednak z
podstawami tych cewek stowarzyszone są jeszcze inne elementy,
które opiszę w następnym rozdziale.
Literatura do danego rozdziału.
[1]
Warszawa-Atlas miasta” wydawnictwo
Copernicus.
[2] Atlas
aglomeracji WARSZAWA wydawnictwo Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw
Kartograficznych im. E. Romera z 2000 r.
Ireneusz Dobiech. Warszawa,
maj 2009 roku
CIĄG DALSZY NASTĄPI
