29 KONFRONTACJA WYNIKÓW POMIARÓW
USYTUOWANIA ELEMENTÓW MASZTU DZIESIĄTEGO

Jak wspomniałem to w rozdziale 28, dla pełnego opisu usytuowania elementów anteny nie dysponowałem informacjami
o wyglądzie i położeniu fundamentów obiektów skrajnego masztu dziesiątego. Informacje te uzyskane zostały podczas wspólnej wyprawy
2012.09.13 z Panem Maciejem Gędziorowskim i zaprezentowane w postaci widoków obiektów w rozdziale 28.
Natomiast w niniejszym rozdziale określone zostaną wielkości liczbowe charakteryzujące położenia obiektów pokazanych
w poprzednim rozdziale i odległości pomiędzy nimi oraz porównane ich z podobnymi danymi uzyskanymi wcześniej.
Tak więc rozdział niniejszy jest kontynuacją tematyki poprzedniego rozdziału
i jego uzupełnieniem o dane liczbowe obiektów w nim pokazanych.

W tym celu informacje uzyskane za pomocą systemu GPS podczas naszej wyprawy zostały umieszczone na mapie Google Earth,
co umożliwiło określenie położenia fundamentów wszystkich nóg masztu, wizualną i liczbową ocenę dokładności określenia
ich położenia oraz wyznaczenie położenia hipotetycznej jego osi.

Przykładowo przytoczę parametry rozstaw fundamentów nóg, w postaci odległości i kierunku. Dla nóg trzeciej i czwartej, rys. 1,
rozmieszczonych równolegle do linii anten, są one równe: odległość 25.17 m i azymut 218.03 stopni, natomiast dla nóg drugiej i czwartej,
rozmieszczonych prostopadle do linii anten, rys. 2, podobne wielkości są równe: odległość 21.97 m. i azymut 305.16 stopni.

Rys. 1 Odległość i azymut linii łączącej fundamenty nóg 3 - 4 masztu 10.

Dane te wskazują, że odległości pomiędzy wskazanymi nogami, nie są takie same. Są zawyżone w pierwszym przypadku (nogi 3 - 4)
i zaniżone w drugim (nogi 2 - 4). Świadczy to, że pomiary ich położeń za pomocą systemu GPS nie są zbyt dokładne.

Rys. 2 Odległość i azymut linii łączącej fundamenty nóg 2 - 4 masztu 10.

Podobnie kierunkowe azymuty odbiegają od oczekiwanych, równych ok. 211 stopni. W pierwszym przypadku (nogi 3 - 4) azymut jest równy
ok. 218 stopni, w drugim (nogi 2 - 4) ok. (306– 90) = 215 stopni. Myślę, że było to spowodowane bardzo złą pogodą
i wysokimi drzewami otaczającymi te fundamenty, które tworzyły wąski pionowy kanał utrudniający komunikowanie się z satelitami.

Nie dysponując innymi pomiarami, wykorzystałem tak określone położenia nóg, dla określenia hipotetycznej osi masztu dziesiątego.
Podobnie jak to czyniłem dla pozostałych masztów, poprowadziłem przez fundamenty czterech nóg dwie przekątne,
przez nogi pierwszą i czwartą, rys. 3, oraz nogi drugą i trzecią, rys. 4.

Rys. 3 Długość i azymut przekątnej poprowadzonej przez fundamenty nóg 1- 4, masztu 10.

Rys. 4 Długość i azymut przekątnej poprowadzonej przez fundamenty nóg 3 - 2, masztu  10.

Przyjąłem, że punkt ich przecięcia wyznacza oś masztu. Na przytoczonych obrazach punkt ten został oznaczony i opisany jako
"Oś masztu 10". Współrzędne tego punktu, rys. 5, są następujące: szerokość geograficzna 52 stopnie 16’ 40.67’’ N
oraz długość geograficzna 20 stopni 53’ 27.67’’ E.

Rys. 5 Wyznaczenie współrzędnych osi masztu 10.

Dysponując punktem odniesienia w postaci środka masztu, oznaczonego jako "Oś masztu 10", uzyskałem możliwość określenia
w stosunku do niego położenia innych obiektów znajdujących się w jego pobliżu.

Najbardziej interesująca, ze względu na oszacowania całkowitej długości geometrycznej anteny,
czym się zajmowałem w rozdziałach 15 DŁUGOŚĆ ANTENY OSZACOWANA ZE ZDJĘĆ
oraz 19 ROZWAŻANIA O USYTUOWANIU ELEMENTÓW ANTENY SKRAJNYCH MASZTÓW,
jest odległość podstawy cewki masztu dziesiątego w stosunku do jego osi, jak również kierunku i punktu upadku jego trawersu
po wysadzeniu masztu przez saperów niemieckich, czym zajmowałem się
w rozdziałach 09 OKREŚLENIE KIERUNKU UPADKU MASZTU SIÓDMEGO, 11 ODNALEZIENIE MIEJSCA UPADKU TRAWERSU MASZTU PIĄTEGO
i 12 ODNALEZIENIE MIEJSC UPADKU TRAWERSÓW MASZTÓW 2, 3 i 4.

Dlatego też podczas wspomnianej wyprawy, określone zostały za pomocą systemu GPS i umieszczone na mapie Google Earth,
położenia: podstawy cewki dziesiątej, rys. 6, oznaczone i opisane jako "Położenie podstawy cewki 10"
i dołu powstałego po upadku jego trawersu, rys. 7,  oznaczone i opisane jako „dół”.

Rys. 6 Odległość i azymut podstawy cewki 10 w stosunku do osi masztu 10.

Rys. 7 Odległość i azymut dołu powstałego po upadku  trawersu masztu 10 w stosunku do osi tego masztu.

Tak wyznaczone parametry określające położenia wspomnianych obiektów (zastosowałem oznaczenia wykorzystywane
we wspomnianych rozdziałach 15,19, 11 i 12) odpowiednio są równe: podstawy cewki Lcm, rys. 6,  odległość 121.18 m.
i azymut 213.11 stopni oraz dołu po upadku trawersu Ldm, rys. 7, odległość 118.01 m. i azymut 123.59 stopni.

Analiza parametrów określających położenie dołu, potwierdza obie sugestie jakie poczyniłem wcześniej w innych rozdziałach.

Pierwsza wynika z wartości zmierzonej odległości dołu od osi masztu równej ok. 118 m.,
która jest podobna do takich wielkości (rozdziały 11 i 12)  określonych dla innych masztów, zbliżonych do wysokości masztu.
Potwierdza to, iż maszt dziesiąty po jego wybuchowym zniszczeniu również upadał prawie w całości.

Druga dotyczy kierunku jego upadku. Rzeczywiście maszt dziesiąty, podobnie jak maszt siódmy  (rozdział 9)
i pozostałe maszty anteny drugiej, położył się w kierunku przeciwnym do położenia się masztów anteny pierwszej, czyli na wschód.
Na rys. 8  przedstawiłem otoczenia masztów dziewiątego i dziesiątego, dla pokazania różnic usytuowania podstaw ich cewek
w stosunku do masztów, jak również podobnych kierunków i odległości od osi masztów, dołów powstałych od upadku ich trawersów.

Rys. 8 Usytuowanie głównych  obiektów znajdujących się w otoczeniu masztów 9 i 10.

Podobnie przeanalizować można pomierzoną odległość podstawy cewki dziesiątej od osi masztu dziesiątego,
równą ok. Lcm = 121 m. porównując ją z wartościami określonymi wcześniej ze zdjęć (rozdział 9). W rozdziale tym napisałem:

"Natomiast przy normalizacji względem rozstawu masztów, rys. 10 część 15, odległości te były odpowiednio równe: Lpm = ok. 137 m
i Lcm = ok. 123 m. Jak wielokrotnie wspominałem teren w pobliżu masztu dziesiątego uniemożliwiał weryfikację,
które wyniki są bardziej prawdopodobne”. Obecnie uzyskane wyniki można wykorzystać do porównania danych uzyskanych
ze zdjęcia i za pomocą systemu GPS.

Jak widać zgodność obu wielkości określona różnymi sposobami jest mniejsza od dokładności przyrządu GPS,
ich różnica jest równa: (123 – 121)m = 2 m.

Tak więc z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że również odległość odciągów przewodów Lpm,
masztu skrajnego dziesiątego od jego osi, trudna do określenia z powodu małej odległości, za pomocą systemu GPS,
jak również za pomocą "skalowanych kroków", z powodu gęstego zadrzewienia, zbliżona będzie do wartości określonej ze zdjęcia
i równej Lpm= ok. 137 m. Takie też wielkości przyjęte zostały z konieczności również dla nie istniejącego już skrajnego masztu pierwszego,
rys. 9, będącego kopią rys. 12 z rozdziału 20b.

Rys. 9 Zaznaczone na szkicu osiedla Latchorzew położenia odciągów przewodów, podstawy cewki i osi masztu 1.

Podczas naszej wyprawy w okolice masztu dziesiątego, poczyniliśmy również próbę sprawdzenia rozmieszczenia pozostałych obiektów,
pełniących funkcje pomocnicze, pokazanych na rys. 10, będącego kopią rys. 1 rozdziału 28.

Rys. 10 Szkic rozmieszczenia elementów anteny koło skrajnego masztu 10.

Szkic  z rys. 10 nie powstał od razu. Poprzedziły go liczne szkice, udoskonalane i uzupełniane w miarę odnajdowania nowych elementów,
podczas kolejnych odwiedzin w okolicy skrajnego masztu dziesiątego: w latach 2007.09.17; 2007.10.08; 2007.11.28; 2007.12.15,
rys. 6b rozdział 04.07, oraz podczas analizy zdjęcia w  październiku 2010 r i czerwcu  2011 r.,
znajdującego się na stronie http://www.zemat.com/1944/, potocznie zwane zdjęciami Luftwaffe z okresu Powstania Warszawskiego,
fot. 1 rozdział 15.

Dlatego też po przyjęciu za słuszne wartości Lcm = ok. 123 m. i Lpm= ok. 137 m.,  schemat przestrzenny usytuowania
i wykorzystania  odciągów do odciążenia masztów skrajnych  oraz dodatkowych elementów mógłby wyglądać jak na rys. 11.
Jest to zmieniona kopia rys. 11 rozdział 15, w której skorygowane zostały wymiary elementów głównych,
do wartości uzyskanych  przy normalizacji zdjęcia wg odległości pomiędzy masztami, czyli do wartości odległości równych:
Lpm = ok. 137 m. i Lcm = ok. 123 m.

Rys. 11 Schemat przestrzenny z przybliżonymi wymiarami,  ilustrujący możliwe usytuowanie
i wykorzystanie odciągów do odciążenia masztów skrajnego masztu 10.

Dla większej przejrzystości na rys. 12 przedstawiłem w powiększeniu widok odnalezionych końcowych elementów masztu dziesiątego
i ich przybliżone usytuowania.

Rys. 12 Fragment otocznia masztu 10 pokazany w zbliżeniu.

Być może, że nie jest to schemat ostateczny, ale w chwil obecnej najbardziej prawdopodobny ze względu na podane wymiary,
jak i przeznaczenia, poszczególnych elementów skrajnych masztów anteny, dziesiątego i pierwszego.
Oczywiście po przyjęciu, że położenie elementów masztu pierwszego jest lustrzanym odbiciem
w poziomie takich samych elementów masztu dziesiątego.

Do wizualizacji, pomiarów wykorzystany został system Google Earth, materiały z wcześniejszych rozdziałów
oraz otrzymane od Pana Macieja Gędziorowskiego, dotyczące naszej wyprawy opisanej w rozdziale 28.

Ireneusz Dobiech przy współudziale Macieja Gędziorowskiego, październik 2012 r.

CIĄG DALSZY NASTĄPI