DYMARKA - Pierwotny piec hutniczy służący do otrzymywania żelaza z rud, z zastosowaniem węgla drzewnego.

Z uzyskanej w dymarce bryły żelaza gąbczastego, przez przekuwanie, otrzymywano stosunkowo czyste żelazo. Proces ten zwany dymarkowym, znano od bardzo dawna (w Egipcie 3000 r. p.n.e.). Początkowo do tego celu służyło tzw. ognisko dymarskie - zagłębienie (kotlina) w glebie, wyłożone wypaloną gliną. Później budowano zagłębione lub naziemne gliniane, rzadziej kamienne, piece szybowe (których pozostałością są kloce żużla).

W wyniku dalszej ewolucji pieców dymarskich, związanej m.in. ze zwiększeniem wysokości szybu, powstał "wielki piec", którego rozwój doprowadził do zaniechania budowy dymarek.